Prędkość dźwięku

Prędkość dźwięku (rozchodzenie się dźwięku) – prędkość dźwięku wskazuje to z jaką szybkością w danym ośrodku rozchodzą się fale akustyczne. We wzorcowych warunkach, przy temperaturze 15 °C, prędkość rozchodzenia się dźwięku wynosi 340,3 m/s, czyli około 1225 km/h. Każda zmiana warunków atmosferycznych, czy też parametrów powietrza wpływa jednocześnie na zmianę tej prędkości. Im temperatura niższa, czym prędkość dźwięku maleje, a przy wyższych temperaturach rośnie. Na przykład przy 40 °C wynosi ona 355,3 m/s.

Rozchodzenie się dźwięku w wybranych substancjach jest zależne od tego, z jaką prędkością w danej substancji przekazywana jest energia drgań cząsteczek. W przypadku małego natężenia dźwięku, drganie cząsteczek będzie mniejsze, jednak nie wpływa to na prędkość dźwięku. Jest ona od tego niezależna.

Pierwszy pomiar prędkości dźwięku został wykonany około 1636 roku i odpowiada za niego Marin Mersenne.

Poniżej przykładowa prędkość rozchodzenia się dźwięku w wybranych substancjach:

• dwutlenek węgla: 259 m/s;
• powietrze: 340 m/s;
• hel: 965 m/s;
• wodór: 1284 m/s;
• woda, rtęć: 1500 m/s;
• lód: 3300 m/s;
• beton: 3800 m/s;
• stal: 5100-6000 m/s;
• szkło: 6000 m/s;
• diament: 18 000 m/s.